* Post unu monato (3/4/2002)
* Hej la gruoj (10/6/2002)
* La suno mortis (10/4/2003)
* Limeriko
* Poemo laŭ la formo de dekses silaboj
* Neforgesebla kastelo (21/8/2004)
* kelkaj miaj franclingvaj poemoj esperantigitaj
Mia unua poemo Esperante
verkita en bouresse la
18/7/2001
Ordinaruloj
Ili
rampas
grundnivele,
Ili
rodas siajn
piedojn,
Kaj
rebatas siajn
idojn,
Se tiuj pensas
tro flugile.
ĉion
fremdan
ili timas,
ĉion
alian
malestimas ;
La malsamaj,
forĵetitaj,
Estas
ankaŭ
akuzitaj.
Ili
neniigas
estontecon
Per
bagatelaj
malveroj;
Kun
konvenciaj
plezuroj
Trairas ili
sensencecon.
( Roland
Platteau )
Vee jen
mia
nun DUA (....) E-a
poemo:
Verkita
3/4/2002
.
.
. .
Post
unu monato
Kaj
mal-
supren
tiu
hontindaĵo
venas,
Kaj.mal-
supren
tiun
hontindaĵon
flegas
mi.
kaj
mal-
supren
ankaŭ
velkas
mi.
Kaj
mal-
supren
via
korpo
iris
en tiu cinika
marmor’.
Kaj mal-
supren oni ĝin
movis ;
okuloj
turnis
sin
for.
Kaj
nur honto
restas,
kiam
larmo
sekas.
Kaj
nepre tempo
pliiĝos
ĝis
jaro.
Vanas.
(Laŭ
slava melodio uzita por
« Hej, la nizoj » far Jomo.)
http://www.ipernity.com/doc/alain.gobert/6446307/in/keyword/299630
Trista, trista ĉiam mi estos
Pro vi, kiu
neniam plu estos
En la verda Ĉampanio,
Kie korkrevas mia memoro.
Hej, hej,
vi la gruoj,
Ne tiom
flugu super la arboj.
Sonu,
sonu, sonorilo,
En la
vesper’ sonu, sonu nun.
bis
Ŝi do restas sola kaj cindra,
Kompatinda vivuleto mia.
En la verda Ĉampanio
Malplenas
hejmeca ruldomo.
Hej, hej,
vi la gruoj,
Ne tiom
flugu super la arboj.
Sonu,
sonu, sonorilo,
En
la
vesper’ sonu, sonu nun.
bis
Se mi mortus, ĉu mi kun ŝi irus ?
Ŝin brakumi ĉu mi tie
povus ?
Kiel en verda Ĉampanio,
Kie estis duopa feliĉo
Hej, hej,
vi la gruoj,
Ne tiom
voku super la arboj.
Sonorilo,
neniam sonu,
Se por ni
vi ne sonus plu.
Hej, hej,
vi la gruoj,
Ne tiom
voku super la arboj.
Sonorilo,
neniam
sonu,
Nur
por
mi vi sonu plu.
( Roland Platteau )
(10/6/2002)
La
suno mortis
Stare meze de
l’kampoj.
La silikoj sub
niaj plandoj,
Jen
mia
lito,
Kaj
lando
mia : cia
ĉeesto,
Kovrilo
mia
: cia mano.
Roland
Platteau 10/4/2003 ( “Kanto de
drivanta
ŝiprompaĵo”)
Limeriko
La borista laboristo
Laboris pri Esperanto.
En ĝi li enprofundiĝis
Sed la scio forsveniĝis:
En
la kapo estis truo.
Neforgesebla kastelo
Al li Jixin
Liberkaĝe,
liberkaĝe,
super
muĝas nuboj
sovaĝe;
herbej’
ĉiam vaste,
Interfenestre
loĝi,
loĝi,
hejm-
kaj am-e
en
la sia kastelo.
Roland Platteau
21/8/2004
16
Poemo laŭ la ĉina
formo de Dekses-silabo:
(1, 7,
3,
5 ; rimoj : aaba)
Sur
neĝa
pad’ via fot’-spur’
ĝemigas,
vin
ne tuŝi sur.
Roland Platteau, Plouezec août 2004
ankaŭ estas da
franclingve verkitaj, poste esperantigitaj
miaj haiku-oj esperantigitaj
Mi estis
survoje
Por iri al
vi.
Kiom da horoj antaŭ la unua kiso ?.
R.
Platteau
Tiu
mondo tera
10
kilometrojn je 40 000:
vualo
el muslino.
R.
Platteau
Ho tiu
platano !
ĝi kaj mi:
Neebla
amo.
R.
Platteau
Kion
utilas muziko ?
ĝi
mortontas
Same kiel la
steloj.
R.
Platteau
Ni
longtempe trinkis anglajn drinkaĵojn
Paĉjo, kiu
vivantis,
Mi gardos vin kontraŭ morto, filon mian.
R.
Platteau
Tiu hundo
surstrata kiel eble plej kuras
Ĝi morton
timas
Ja kompatinda
frato !
R.
Platteau
(Raĝasthan,
marto 1996)
Kato
Ŝultrojn miajn
eksurgrimpadis
ĝi,
Ĉu ekzistas io
pli dolĉa ?
(R. Platteau
17 janvier 2002)
Loĝantoj de la stelaj
sistemoj de
l’galaksioj de
la
« Stephen-a Kvinopo »
Kiel povus
mi pasigi nur unu tagon
Ne
pensante al vi ?
R.
Platteau
Neniam
tro
povas oni al amato ĉirkaŭpremi,
Estu
la panjo, la kato aŭ mem vi.
Neniam
sufiĉe la brakum’
vin kunligos.
Se
ami l’amato kapablas, neniam ĝi plendos.
Neniam
ĉirkaukovri per
karesoj eblas tro
L’objekton
dolĉan porvivan de
l’koro.
Kiel
ami ? Kiel por l’dolĉan ŝpin’
pagi ?
Eĉ
po montoj ni ne povos kisojn sufiĉigi.
Neniam
tro povas oni al amato ĉirkaŭpremi,
Kiu
detenas sin, fakte nur sin povas ami.
Čiam
brakoj! manoj! ĉiam
malsata sopir’!
Esenc’
vana de nia ravata kor’.
ne mia nek Esperanta sed tiom valora kaj ..... vi vidos, indegas legi: The House on the Hill , a villanelle.