Citaĵoj
Elektis
kaj tradukis R. Platteau (krom
ali-menciita)
TEKSTO |
Aŭtoro |
Temo (1) |
Temo (2) |
Nuntempe, plendis
sinjoro K., ekzistas sennombraj homoj, kiuj ggloras sin publike, esti
kapablaj vverki tute solaj grandajn librojn, kaj tio estas ĝenerale
aaprobata. La ĉina filozofo Ĝango Dzio vverkis, jam plenkreska viro,
libron de centmil vortoj kkonsistantan je naŭ dekonoj el citaĵoj. Tiaj
lilibroj ĉe ni ne plu verkeblas, ĉar mankas la spirito. Sekve de tio,
ppensoj estas produktataj nur en ppropra laborejo, dum tiu konsideras
sin pigra, kiu ne produktas sufiĉe da ili. Do ankaŭ ne eekzistas penso
transprenebla kaj ankaŭ ne citebla formulado de ppenso. Kiom malmulte
ĉiuj ĉi bezonas por sia laboro! Plumingo kaj iom da papero estas ĉio,
kkion ili povas prezenti! Kaj sen aajna helpo, nur per tiu mizera
materialo, kiun unuopulo povas alporti surbrake, ili starigas siajn
kabanojn! Pli grandajn konstruaĵojn ili ne konas ol tiajn konstrueblajn
de unu sola homo. |
? Berthold
BRECHT (tradukis
Lutermano) |
Citaĵoj ! |
|
Tiuj saĝuloj
antaŭparolis la estontecon, kiu eliris el ties buŝoj. Oni konstatis, ke
tio estis diro, kiu kuŝis en iliaj libroj. La infanoj de aliaj personoj
donitas al ili kiel heredantojn, anstataŭ siaj propraj. |
nekonata Antikva
EGIPTO |
|
|
Mi
aŭdis sentencojn de Imuthes kaj Hardefef, kiuj citiĝas
kiel proverboj, kaj daŭras pli ol ĉio ajn. |
nekonata Antikva
EGIPTO |
|
|
Mi
ĵus renkontis hazarde teksteron tiom simila je la ideo de kiu mia
spirito estis plena, ke mi estis pro tio efektita kaj kontentigita.
Entenas tiu kongrueco de la pensoj, principon al intima ĝojo :
igas tiu la homon necesa je la homo, ĉar ĝi igas niajn ideojn
naskipovaj. |
SENANCOURT |
Citaĵoj ! |
|
Oni
bezonas la citaĵojn tiel, kiel oni bezonas la stelojn ; kiel oni
bezonas la birdkantojn ; kiel oni bezonas dormi kun la aer’ el
l’ĝardeno de trans la fenestron. Por havi
komunan lokon kun la homoj. Por konsistigi
al si propran lokon. |
R. P. |
Citaĵoj ! |
|
Nuntempe,
plendis sinjoro K., ekzistas sennombraj homoj, kiuj ggloras sin
publike, esti kapablaj vverki tute solaj grandajn librojn, kaj tio
estas ĝenerale aaprobata. La ĉina filozofo Ĝango Dzio vverkis, jam
plenkreska viro, libron de centmil vortoj kkonsistantan je naŭ dekonoj
el citaĵoj. Tiaj lilibroj ĉe ni ne plu verkeblas, ĉar mankas la
spirito. Sekve de tio, ppensoj estas produktataj nur en ppropra
laborejo, dum tiu konsideras sin pigra, kiu ne produktas ssufiĉe da
ili. Do ankaŭ ne eekzistas penso transprenebla kaj ankaŭ ne citebla
formulado de ppenso. Kiom malmulte ĉiuj ĉi bbezonas por sia laboro!
Plumingo kaj iom da papero estas ĉio, kkion ili povas prezenti! Kaj sen
aajna helpo, nur per tiu mizera materialo, kiun unuopulo povas aalporti
surbrake, ili starigas siajn kabanojn! Pli grandajn konstruaĵojn ili ne
konas ol tiajn konstrueblajn de unu sola homo. |
? Berthold
BRECHT (tradukis
Lutermano) |
Citaĵoj ! |
|
Li estis
ekcitema kaj varmkora, avida ĝui ĉion, kio estas ĝojiga. |
? parolante
pri Cecil SHARP (1859-1924) reviviginto de la
anglaj kampardancoj |
|
|
Naturo
ridetas ; ĝi estas
trompa. |
? paroloj de
brazila kanzono |
Naturo |
Vivo |
Aŭŝvic
komenciĝas ĉie, kie iu rigardas buĉejon kaj pensas : ili estas nur
bestoj. |
? |
Moralo |
Bestoj |
La historio
tamen montras kiomgrade malfacilas diri « ne », kiam
barbareco estas la socia normo. |
? |
Socio |
|
Senargumente
ridindeco subpremas ideojn, kiujn ĝenas onin. |
? |
Socio |
Rido |
Nova scienca
vero ne triumfas
per konvinkinte siajn kontraŭlojn kaj vidigante ilin ke vidante ĝin ili
vidas
la realon, sed kiam tiuj fine mortas, kaj anstataŭitas de nova
generacio da
homoj, kiuj formiĝis kutimiĝante kun ĝi !
|
Max PLANCK |
Ideoj |
Historio |
La ekonomia
tutmondiĝo sin nutras per sango, kaj fekas dolarojn. |
« Komandanto
MARCOS » |
Kapitalismo |
Nuna Epoko |
Niaj revoj,
dank’al kiuj ni prosperas je pli bone nin rekoni. Dank’al tiu rekonado
kaj tiu akirita pasio, ni aliigas la vivon profite niajn revojn |
Abbas
KIAROSTAMI |
Revo |
|
Tiomlonge,
ke leonoj ne havos siajn historiistojn proprajn, la ĉasrakontoj laŭdos
la ĉasiston. |
Afrika proverbo |
Historio |
Socio |
Pri la homo,
kion povas diri la heliko ? |
Aimé
MICHEL |
Kosmo |
Homo |
La angoro, kiu
nin premas, devenas de nia netaŭgeco pri esti nur homoj. |
Aimé
MICHEL |
Metafiziko |
Homo |
« La unua
mistero estas : kial estas io, anstataŭ nenio ?
Kaj la dua, tiel granda kiel la unua : kial mi estas ĉi tie
pensanta ? Kompatindaj estas tiuj, kies menson tiuj demandoj ne
travizitas almenaŭ po unufoje tagon, ĉar al ili ne utilas esti homoj.
Situacio laktuka al ili taŭgus tute tiel bone. |
Aimé MICHEL |
Metafiziko |
|
Kamionisto
sakradas, virino riproĉadas : ambaŭ nur bruadas. |
ALAIN (tradukis
Johan’Luko) |
Virinoj |
|
Necesas ke
enuu la infano, necesas ke ĝi rigardu al la ĉiel’ |
Alain
FINKIELKRAUT |
Infaneco |
Enuo |
Kreskigi
senlaborecon estis tre dezinrida rimedo por malkreskigi la forton de la
laboristaj klasoj. Tio, kio arangxitis, estis enkapitalismekonomia
krizo, kiu re-kreis rezervan armeon da laboruntoj, kaj ebligis la
kapitalistojn lukradi altajn profitojn de tiam. |
Alan
BUD (cxefa
konsilanto de Margaret THATCHER) |
Kapitalismo |
|
Neniam
tamen oni sufiĉe miros pro la fakto ke ĉiuj homoj vivadas kvazaŭ neniu scius. |
Albert CAMUS |
Morto |
|
Ne gravas mi,
nek la mondo ; gravas la akordo kaj silento, kiuj naskas la amon
de mi al ĝi. |
Albert CAMUS |
Renkonteco |
|
La solecoj
kunigas tiujn, kiujn socio disigas. |
Albert CAMUS |
Soleco |
|
Mi iris en
Usonon, pro la granda, granda libereco kiun laŭ, kion mi aŭdis,
ekzistis en tiu lando. Sed mi faris eraron elektante Usonon kiel lando
de libereco, eraron, kiun mi ne povos repari plu en la tempo de mia
vivo. |
Albert
EINSTEIN (en 1947) |
Civilizacio |
Historio |
Al ĉeno ne lasu vian hundon
kolligita, se vi deziras, ke al vi ĝi estu korligita. Ne laissez pas
votre chien en laisse si vous voulez qu’il vous soit attaché.. |
Albert
WILLEMETZ |
|
|
Tiu umo
vastega, ampleksa, sopirema, tiu esperigita tero de la animo, kiun ni
kutimas signi per la nomo « Rusio ». |
Aleksandr
BLOK |
Romantiko |
Rusio |
Vi
preterpase rimarkos, ka la leĝofaranto kondamnas uzon de fizika
perforto sed, ke neniu jam kondamnis uzon de mono kiel trudrimedo. Dum la
draŝadoj ebligitaj per potenco de mono estas ege pli dolorigaj ol
uperkuto sub la mentonon. |
Algarath |
Politiko |
Justeco |
Feliĉa oni ne
estas : feliĉo, estas nur silentado de l’malfeliĉo. |
Alphonse
DAUDET |
Feliĉo |
Vivo |
Nur la morto
fine l'vivon kaj la feliĉ’
fariĝas turmenton. |
Alphonse de
LAMARTINE |
Morto |
Feliĉo |
La
respektindeco estas aĉetebla virino, tion vi ne pridubas, esperinde. |
Amin MAALOUF |
Socio |
|
Korpardonon
oni ŝuldas ankaŭ al
si, moderigantan la humilecon per iom da mildo. |
André
COMTE-SPONVILLE |
Kompato |
Vivo |
Maltoleremo
igas stulta, kiel stulteco igas maltolerema. |
André
COMTE-SPONVILLE |
Toleremo |
|
forgeso,
kiu ĉiam estas barbareco |
André
COMTE-SPONVILLE ĉe radio
elsendon en 1990 |
Forgeso |
Valoroj |
Mi jam estas
mortinta, ĉar mi iam mortu. |
Anna de
NOAILLES |
Morto |
|
Ne skuu min,
mi estas plenplena je larmoj. |
Anna de
NOAILLES |
|
Mi |
Oni ĉiam
malpravas, kiam oni sin metas de la flanko de l’potenco. |
Annie LEBRUN |
Valoroj |
Ordo |
Poste en la
lit kunkuŝos vi du vole ne vole
kun rid’ kaj petol’ ; unu l’alian
pinĉos per man’: belas
pinĉ-vundoj naskitaj pro am’ |
Anonimo,
katala judo 13-a jarcento Esperantigis
Kaj tiel plu |
Amo |
|
Li estis
libera, sed senlime, ĝis ne ankoraŭ sin senti pezi sur la tero. Al li
mankis tiu pezo de la homaj rilatoj, kiu malhelpas la iradon, tiuj
ploroj, tiuj porĉiamaj adiaŭadoj, tiuj riproĉoj, tiuj ĝuoj, ĉio, kion
homo karesas, aŭ ŝiras ĉiafoje,
kiam li ekfaras geston, tiuj miloj da ligaĵoj, kiuj lin alligas al la
aliuloj, kaj kiuj igas lin peza. |
Antoine de
SAINT-EXUPERY |
Renkonteco |
Vivo |
Leginti la
saman libron, estas loĝinti la saman domon. |
Antoine de
SAINT-EXUPERY |
Kulturo |
Libroj |
Ha ! la
raveco de domo ne kuŝas en tio, ke tiu onin ŝirmas, aŭ onin
plivarmigas, aŭ ke oni posedas ties murojn. Sed ja, ke ĝi estas lentege
entavoligita tiujn stokojn da dolĉo. Ke ĝi konsistigas enfunde de
l’koro tiun malhelan montblokon, el kio kiel fontoakvoj naskiĝas revoj. |
Antoine de
SAINT-EXUPERY |
|
|
Ĉu vi
rememoras, Sinjoro Lenoir, pri la preciza momento, kiam abrupte,
kiel juna knabo, vi travivis tiun riveliĝo : « Mi estas
vivanta, eblus ke mi ne ekekzintintus, kaj, mi mortontas »
Ne ? Mi jes. Kaj mi
svenis. Tio estis
neeltenebla ŝarĝo sur la ŝultroj de tiu juna kinfano. |
Armand
SALACROU |
|
|
Nenia tiranio
pli timegigas ol tiranio certa pri esti la senprofitema gardanto de la
popolo. Ĉar la malbono, kiun povas fari tirano denature kruela, estas
limigita en la kampo de liaj propraj interesoj kaj krueleco ; sed
la tirano honesta kaj obeante je superaj celoj, tiu ĉi povas kaŭzi
senliman malbonon. |
Arthur
KOESTLER |
Povo |
Politika konveneco |
Ĉiu
veraĵo trapasas tri stadiojn, antaŭ ol ke ĝi estos agnoskita kiel
tio : dum la unua oni ĝin rigardas absurda, dum la dua ĝi estas
akre mallaŭdita, dum la tria ĝi estas rigardita kiel memkompreneblaĵo. |
Arthur
Schopenauer |
Vero |
Ordinaruloj |
Ha,
ĉi tiujn lipojn sur ŝia lumeca
vizaĝo! Ekridetas mia
karulino. Mia amatulino estas min vidinta, kaj ŝi
ridetas! |
Azerbajĝana
ampoemo |
Amo |
|
Tuj se la
homoj ne apartenas al la polico, kaj tuj se ili ne volas estis
alkakulitaj al la polico, ili komencas esti tre simpatiaj estaĵoj, kiuj
tute normale povas pensi kaj senti. |
B. TRAVEN (tradukis
Hans-Georg Kaiser) |
Policistoj |
|
- Nune
preferus mi ne esti iom prudenta.- tiu estis lia milda kaj
kadavreca respondo. |
Bartleby en novelo de Herman MELVILLE |
Metafiziko |
Absurdo |
Ni difinu la
revvagon, tiun enan vibradon de la animo kien kolektiĝas kaj iel
perdiĝas
en misteran konfuzecon ĉiaj sentumaj kaj pensaj voluptoj. |
Benjamin
CONSTANT |
Revo |
|
Tiuj,
kiuj oferas liberecon, por iomete da sekureco, ne indas liberecon, nek
sekurecon.“ |
Benjamin
FRANKLIN |
Libereco |
Povo |
Demandite pri
sia rilato al la naturo, sinjoro K. diris: Mi ŝatus, paŝante el la
domo, vidi kelkajn arbojn. Precipe ĉar, per sia diversa aspekto laŭ la
tagaj horoj kaj la sezonoj, ili atingas apartan gradon da realeco. En
la urboj ni krome konfuziĝas post iom da tempo vidante nur utilaĵojn,
domojn kaj trajnojn, kiuj neloĝate estus malplenaj, neuzate sensencaj.
Nia stranga, posedeca sociordo igas nin konsideri eĉ la homojn
utilaĵoj, kaj laŭ tio la arboj havas - almenaŭ por mi, kiu ne estas
lignaĵisto - ion trankvilige memstaran, al mi ne celantan, kaj mi krome
esperas, ke ili havas eĉ por lignaĵisto ion neutiligeblan. Kial vi ne
veturas kelkfoje, kiam vi volas vidi arbojn, simple en la liberan
naturon? oni demandis lin. Sinjoro Kojno respondis mirigite: Mi diris,
ke mi ŝatus vidi ilin, paŝante el la domo. |
Berthold BRECHT (tradukis
Lutermano) |
|
|
La popolo
perdis fidon de la registaro, la registaro decidis eksigi la popolon,
kaj nomumi alian. |
Berthold BRECHT |
Politiko |
Totalismo |
Ideo,
ke l’malriĉuloj povas havi distraĵojn kaj libertempojn, ĉiam ŝokis la
riĉulojn |
Bertrand
RUSSELL |
Socio |
Liberecoo |
La eterna
silento de tiu senfina spacego min timigas. |
Blaise PASCAL |
Kosmo |
Metafizimo |
Kutimo la
justecon tute konsistigas, ĝi estas la kaŝa fundamento de ĝia
aŭtoritato. Se oni fosas ĝis ĝia origino, oni ĝin neniigas. |
Blaise PASCAL |
Socio |
|
Logi estas
eskapi el senekzisteco. |
Catherine
BAKER |
Amo |
|
Amo pravas, la
tempo kiun oni dediĉas al ĝi estas la ununura, kiun oni ne perdas. |
Catherine BAKER |
|
|
La
elserĉado kuracista-psikologia konsistigas teruran armilon. Kaj la
inkubsonĝeco de ĝiaj juĝoj kuŝas en tio, ke neniu povas prezenti pruvon
de sia senkulpeco. |
Catherine BAKER |
|
|
Profude
saĝa estas, permesi al si demandopunktojn. |
Catherine BAKER |
|
|
Tiuj
ame ŝatas al la steloj, la insektoj, geometrio, la korpoj, la ideoj; la
mondon ili posedas. El la ordinaraj nomoj ili elfaras proprajn
nomojn. |
Catherine BAKER |
|
|
Faciligas
ankaŭ la kontaktiĝojn senti sin iom fiaaĉaj. Tio havigas la humilon
taŭgan ĉe normala ekrilatiĝo al iu ulo.” |
Catherine BAKER |
|
|
Estas stulta
fieri pri ĉiuj, kiuj mortis vane. Mi stultas.
Kaj fidelas. Kaj mi honoriĝas pro honori ilin. |
Catherine BAKER |
|
|
Senokupeco
estas patrino de ĉiuj ideoj. |
Catherine BAKER |
|
|
Ke la
neatingebla estu la celo de homo, tion mi opinias travivitinda. |
Catherine BAKER |
|
|
Enlerneje la
buboj iĝas tiajn ŝablonaj fabrikaĵojn, kiaj la plenkreskuloj, tiom
senkoloraj kaj sengustaj. |
Catherine BAKER |
|
|
Etikedoj ĉiam
tromalgrandas, elstare tro malgrandas. |
Catherine BAKER |
|
|
Tiu neceso
ĉiam nepras, tion mi ree diras, pri demandi la homojn :
« kion vi konceptas per tio ? |
Catherine BAKER |
|
|
Plejparte el
la homoj forgesintas sian infanecon. Se ne, neniam
povus ili konduti kontraŭ la buboj per tiom malinteligenta
suferigemo. |
Catherine BAKER |
|
|
En
la lernejo oni timadas. Kiel en la militservo, en la malsanulejo, la
tribunalo. |
Catherine BAKER |
|
|
La celo de la
instituticio klaras : enteni la infanojn, eĉ se nur kiel
rubaĵojn, |
Catherine BAKER |
|
|
Oni
donas okupojn al la infanoj, tiamaniere kiel armeo okupas invadintan
landon |
Catherine BAKER |
|
|
Estas
plene da stultuloj „psikofakistoj“, kiuj demonstras al oni, ke oni ne
troinvestu je la amo, kiun oni spertas al siaj infanoj. Balanoj! |
Catherine BAKER |
|
|
El
mia patrino, Kankro same kiel mi, mi ricevis ian danĝeran
kortuŝiĝemon, ŝato al la amo. |
Catherine BAKER |
|
|
Kiu ne miriĝas
plu, ne indignas plu. |
Catherine BAKER |
|
|
Tujpost, ke
l’malleviĝo de Eklezio evidentiĝis, nepris al la ŝtato, ke ĝi urĝe
trovu al si rimedon por ŝovi sin en la mensojn, kaj tio tiom
totalism-maniere, kiom Eklezio estis sukcesinta. |
Catherine BAKER |
|
|
Tio
estas tiom ega plezuro donaci sin! Kion mi donacos, se oni min
ŝtelas ? |
Catherine BAKER |
Renkonto |
Homo |
siaj
memoraĵoj,nur tion oni posedas entute, kaj se oni ne plu povas ilin
kunpartigi, pli bone oni mortu. |
Catherine BAKER |
Vivo |
Amo |
Kial mi ŝatas la nebulon Solvas la
nebulo la remparojn, Monda aflikto
estas trompŝajno, Angoro
disfaliĝanta ŝtonaĵo Kaj sufero
malpermezita. ... ĉiu re-fariĝas
sian fantomon, Al si mem
mortas, kaj bona renaskiĝas ... Dank’al Dio
ĉiam ni vin havos Por
trudi nin al iom da amo. |
Catherine
PAYSAN |
Nebulo |
|
ĉiaokaze
alprenu la starpunkton plej superan : tio estas kutime la loko
malplej embarasita |
Charles DE
GAULLE |
Inteligenta humuro |
|
Iel dolĉas
plori pri malfeliĉoj, kiuj estas de neniu ploritaj. |
CHATEAUBRIANT |
|
|
Ni ŝparu pri nia
malestimo, konsiderinte la grandan nombron de la bezonuloj. |
CHATEAUBRIANT |
Ordinaruloj |
Socio |
Envolvi ĝojon
en ŝtofaĵo de
laŭdo, kiel infaninon savitan el la malvarmo, el la lupoj. |
Christian
BOBIN |
Poezio |
|
Manoj sur
haŭto tuŝas la animon vivantan mem. |
Christian
BOBIN |
karesoj |
|
La pensoj pri
kiuj ni bedaŭras , ne ŝuti larmojn, estas la plej profundaj, kaj estas
al ni la plej karaj. |
Emil CIORAN |
Sufero |
|
Sola esper’
por ĉiu el ni, ne esti traktata kiel bruton de siaj similuloj, estas,
ke ĉiuj siaj simululoj, kaj li kiel unua, agnoskas sin kiel suferivaj
estuloj, kaj flegas en siaj plej internaj mensoj tiun kapablon je la
kompato, kiu en stato natura anstataŭas leĝaron, etikon kaj virton, kaj
sen praktiko de kiu, tion kompreni ni komencas, en stato socia ne povas
esti leĝaro, etiko nek virto. Malproksima de prezento al homo
nostalgiecan azilon, identiĝo al ĉiuj vivformoj, komencante per plej la
humilaj, proponas al l’nuna homaro la fundamento de ĉia saĝo. |
Claude
LEVI-STRAUSS Kontribuo al
« Rousseau », opa verkaĵo, 1962 |
Kompato |
Moralo |
Io en mi estas infaneca. Mi ege
ŝatas ludi. Mi ŝatas fantazii, uzi ĝisekstreme mian imagon. Mi ŝatas
kredi je bono kaj belo, kaj tio estas karakterizo de multaj infanoj,
kiuj ankoraŭ ne sufiĉe travivis por elreviĝi. Mi ŝatas raviĝi, miri,
admiri. Kiam mi vidas belan floron, aŭ papilion, kiam mi aŭdas kanton
aŭ muzikon, kiuj tuŝas mian koron, aŭ renkontas iun, kiun mi amas aŭ
pretas ami, mi sentas tiun senton de mirindeco, de admiro, de raviteco,
kiu kreas en mi grandan feliĉon, plenon de kontentiĝo, kiu al mi ege
plaĉas. |
Claude PIRON
|
Infaneco |
Valoroj |
ĝojo estas en
ĉio, ekstrakti ĝin oni nur scipovu. |
CONFUCIUS |
Feliĉo |
|
Nenie aliaj ol
spiritaraj kuŝas La landlimoj de “Helenujo”. |
Constantin
Cavafy |
Historio |
Kulturo |
Kaj fortan
vinon mi trinkis, kiel trinkas tiuj, kiuj kuraĝe sin dediĉas je la
plezuro. |
Constantin
KAVAFY |
Feliĉo |
|
Vera nia
patrujo estas nia haŭto. |
Curzio
MALAPARTE |
Vivo |
Internacieco |
Estas
nenio en oni mem, tio ja seninteresindas |
Danièle
SALLENAVE |
|
|
La vorto
„Sekureco“ estas plej malnova eltrovaĵo de la agresemaj Regnoj |
Darren ELL |
Politiko |
|
Patrujo de
l’saĝulo estas la tutmondo. |
Demokrito |
Internacieco |
|
La
senpersoniĝo, kiun li opinias sensi en la nuntempa moderneco multe
suferigas lin, ĉar humanisto estas, de sia difino mem, solidara je ĉiuj
la homoj intaj antaj kaj ontaj. |
Denis TILLINAC |
|
|
Kial ĝirafo
neniam estas sola? - Ĉar ĝi havas
kolegon ! |
E-aj ŝercoj |
Humuro |
|
Kiun lingvon
parolas la birdoj ? - La
Uz-bekan. |
E-aj ŝercoj |
Humuro |
|
Tio,
kion ordon establitan oni nomas, estas envere stato de perforto
enkutimiĝinta. Ne estas ia maljustaĵo, ia abomenaĵo, ia perfortaĵo,
ia barbaraĵo, ia ofendo, ia maljustego, kiun daŭro ne povus doti per la
alkutimiĝo « morala » je iu ŝajno
ĝentileca, ia eksteraĵo bontoneca, iom da mieno dececa. |
Edmond
GILLIARD |
Ordo |
|
. . . la
sintenon de nobelo, kies prapatro estis siatempe ĉefrabisto regiona. Li
malŝate rigardas
al juna poeto, kies patro modeste vendas legomojn. |
Edmond PRIVAT
|
Socio |
|
Ŝajnas al mi,
fraŭlino Leek, mi diris, ke se ni povus esti ellaborintaj
aranĝaĵon por ke ĉiuj disponu muzikon en siaj domoj, perfektan rilate
la kvaliton, sen limo rilate la kiomon, konvenan je ĉia humoro, kaj
komenciĝantan kaj ĉesantan laŭvole, ni konsideru ke l’limoj de homa
feliĉo estas atingitaj, kaj ĉesu klopodi al pluaj plibonaĵoj. |
Edward
BELLAMY (1887
!...) |
Anticipo |
Muziko |
Se mi havas
animon, je la bestoj mi ŝuldas tion. |
Elian-J.
FINBERT |
Bestoj |
Valoroj |
Malplena tempo
de meditado estas verparole la ununura tempo plena. Ni devus neniam
hontiĝi pro akumuli senuzajn momentojn. Senuzaj ŝajne, plenigitaj
fakte. Mediti estas plejsupera liberokupo, kies sekreta scipovo
perdiĝis. |
Emil CIORAN |
|
|
Se oni volas
koni landon, devas oni legadi ties duarangajn beletristojn, kiuj kiel
ununuraj spegulas ties veran naturon. La aliaj denuncas, aŭ
transnobligas la senvalorecon de siaj samlandanoj : ili ne volas
nek povas stari samterene kun tiuj. Ili estas malfidindaj atestantoj. |
Emil CIORAN |
|
|
Unusola afero
gravas : lerni la scipovon esti malgajninto. |
Emil CIORAN |
|
|
Progres-ideo
estas la maljusteco, per kiu ĉiu generacio atencas la antaŭpasintajn |
Emil CIORAN |
|
|
Feliĉa la
tempo, kiam oni disponis je lokoj kien fuĝi, kiam ili estis alireblaj
akceptemaj ! Ni estas je ĉio malposedigitaj, eĉ je dezerto. |
Emil CIORAN |
Nuna epoko |
|
Iri en arbaro
inter du heĝoj da filikoj aŭtune pompiĝintaj, tio konsistas
triumfon.Kiom kompare valoras laŭdoj kaj aplaŭdoj ? |
Emil CIORAN |
|
|
Vera ĉefo ĉiam
komencas, kiel vi, per malobeado. |
en filmo
„Himalaya, enfance d’un chef“ |
|
|
Amikeco
liberigas el timo kaj servuteco, ĝi estas saĝeco mem |
EPICURE |
amikeco |
|
… aero tiom
kristalpuras, ke oni ploras |
esprimo de
Kénizé MOURAD |
|
|
Se nur estas
la profito konvena, tiam la kapitalo iĝas kuraĝa: 10% garantiite oni
ĉie povas ĝin uzi; 20% ĝi varmiĝas; 50% ĝi estas freneze riskema; je
100% ĝi tretas ĉiujn homajn leĝojn; 300% garantiite kaj ne estas krimo
pri kiu ĝi ne aŭdacus kulpiĝi. |
F.
J. DUNNING (in
“Trades-Unions and strikes” London 1860) |
Kapitalismo |
|
Universo
fermiĝis ree super mi, senideale kaj senespere, kaj La
mastro de l’tabakbutiko ridetis. |
Fernando
PESSOA |
|
|
Mi
revis pli ol Napoleono konkeris Mi
premis sur mia hipoteza koro pli da homaroj ol Kristo Mi
kaŝe elpensis filizofiojn, kiujn neniu Kantio verkis. |
Fernando
PESSOA |
|
|
Teknologio preskaŭ
ekstermis la monopolon [pri amaskomunikado], kiu estadis
funtamenta armilo de imperia submetigo. A tcnologia liquidou praticamente o
monopólio, que foi arma fundamental do dominio imperial.
|
Fidel
CASTRO |
Libereco |
Politiko |
Ne
faru malbonon al kunportanta sian tritikgrajnon formiko, ĉar ĝi havas
vivon, kaj, eĉ al formiko, vivi ‘stas dolĉa. |
FIRDUSI |
Bestoj |
Estado |
Kutimiĝu
demandi vin pri la kialo de ĉiu afero. |
Flora TRISTANT |
Kono |
|
La plezuroj ne
estas sufiĉe solidaj por elteni ke oni funde ilin esploru. |
FONTENELLE |
Feliĉo |
|
La paŝoj de amiko
estas pli dolĉesonaj ol dolĉaj paroloj |
Francis JAMMES |
amikeco |
|
Arkitektoj
lasas higienismon manĝaĉi la teritorion: la normeco, la pureco, la
mekaniko, la sekureco, la asekureco . . . Ne plu rajtas oni je l’eluzeco, je makuloj, je
fendetoj. Suferas la homoj pro tio. |
François
SEIGNEUR |
Nuna epoko |
Vivarto |
Ha kiom foje
povas feliĉo simili je sinmortigo ! |
Franz
KAFKA |
Feliĉo |
|
Kiam
K. alvenis, jam malfruis. Dika neĝo elkovris la vilaĝon. La monteto
estis kaŝita de la
nokto kaj nebulo, neniu lumradio signis la grandan kastelon. Longtempe
K. staris sur la ligna ponto, kiu vojis de la ĉefvojo al la vilaĝo, la
okulojn direktitajn kontraŭ tiuj altaĵoj, kiuj aspektis malplenaj. |
Franz KAFKA unuaj linioj
de „La Kastelo“ |
Metafiziko |
|
Libro estas la
hakilo, kiu rompas la glaciiĝintan maron enan de ni |
Franz
KAFKA |
Libro |
|
Feliĉulo estas
tiom danĝera |
Franz KAFKA (esperantigis
Lutermano) |
Feliĉo |
|
Admiro opinieble estas, inter la sentoj, kiuj agitas
nian koron, la plej ekzaltiga, la plej pura |
Gabriel
MATZNEFF |
Admiro |
|
Enuo kaj
revado fundamentas internan la vivon. |
Gaston
BACHELARD |
Revo |
Enuo |
La aĵoj
senfinaj, kiel ĉielo, arbaro aŭ lumo, iĝas vere nomitaj nur de amanta
koro; oni estu duopa, por nomi matenruĝon. |
Gaston
BACHELARD |
Amo |
|
Ni, Usonanoj,
posedas ĉ. 50% de la tera riĉo, sed nur 6,3% el ties loĝantaro, …
tiusituacie … nia vera tasko dum la venonta epoko estas aranĝi
rilatoskemon, kiu ebligos nin daŭrigi tiun malegalecon. … Tial ni ĉesu
paroladi pri svagaj kaj naivaj celoj tiel, kiel homrajtoj, kreskigo
vivnormojn kaj demokratio. |
George KENNAN (1948) |
Kapitalismo |
|
La etaj aferoj
ne ŝajnas gravi,
sed ili donas pacon. |
Georges
BERNANOS |
Feliĉo |
|
Esti rigardita
kiel idioton en la menso de stultulo, tio estas frandaĵo por delikatulo. |
Georges
COURTELINE |
Ordinaruloj |
|
La pli grava
konflikto de la XXIa jarcento estos la batalo inter la gigantaj
entreprenoj kaj demokratio. |
Georges
MONBIOT |
Kapitalismo |
Politiko |
Ĉio
estas neniaĵo en mondo, ĝis mia malespero mem. |
Giacomo
LEOPARDI |
Nihilismo |
|
Estu
interspacoj en via kunligo, kaj dancu inter vi la ventoj el
l’firmamento. |
Gibran
Khalil GIBRAN |
Amikeco |
Valoroj |
Plezuron
doni kaj ricevi estas bezono kaj ravo. |
Gibran
Khalil GIBRAN |
Homo |
Amo |
Kiam
vi laboras, vi estas kvazaŭ fluto, tra kies koro la susuro de la horoj
fariĝas muziko … Nu, kio estas labori ame ? Teksi tolon per
fadenoj tiritaj el via koro kvazaŭ via amato vestus sin per tiu tolo. |
Gibran
Khalil GIBRAN (esperantigis
Majstro Eŭgo) |
Laboro |
|
Tiun
arbareton tie, mi diradis al mi, ha! se nur povus mi enprofundiĝi sub
gian laŭbaron! ... La supro de
tiu fora malproksima monto! Ha ! nur se de tie povus miaj rigardoj
ĉirkaŭpreni la tutan spacon de la regiono ! …Kaj tiujn montetojn,
kiuj sinsekvas, kaj tiuj intimaj valetojn, ke mi nur povu tie vagigi
miajn piedojn ! |
GOETHE |
Romantiko |
|
Kiu ne konas fremdajn lingvojn ne konas la propran |
GOETHE |
Lingvoj |
Esperanto |
Nenio estas
pli teruriga ol vidi nescion agantan. |
GOETHE |
Ordinaruloj |
Socio |
Maloftis ke li
povus rezisti angoregan alvokon, tiom kaŝkodita ĝi povus esti . |
Graham
GREENE |
Homo |
|
La verso
Racine-a estas spiro sur vundon. |
GRUBER |
Racine |
|
La unua, kiu
la veron diras, estu ekzekutita. |
Guy
BEART |
Ideoj |
|
La potenco de
la regantoj konsistas en la seniniciatemo de la regatoj. |
H.
Meister (1795) |
Politiko |
|
Se ne ekzistas
la senmorto, tiam ne tre multe gravas , ĉu io ajn alia estas vera aŭ
malvera. |
H.T.
BUCKLE |
Morto |
|
“… sed nuligi
subpremanton, ĉu ja tio estas nuligi subpremado ? Malsama
problemo, pli malfacila por solvi ! |
Han
RYNER |
Povo |
Socio |
Korpremaj
memoraĵoj disfalis,
kiel seka sablo. |
Haruki
MURAKAMI |
Vivo |
|
La
frunto de ŝafoj estas
fere malmola kaj ene tutmalplena. |
Haruki
MURAKAMI |
Virinoj |
Ordinaruloj |
Mi laŭiris la
riveron ĝis enfluejo. Mi iris sidiĝi ie sur la lastajn kvindek metrojn
strandajn, kaj tie ekploregis. Neniam en mia vivo mi estis tiom
plorinta. Post du horojn tiel singultante, mi povis fine releviĝi. Mi
ne sciis, kien iri, sed mi tamen surpiediĝis, kaj forviŝis sablon kiu
gluiĝis sur mia pantalono. |
Haruki
MURAKAMI (lastaj
linioj de « La postkuro al l’sovaĝa ŝafo ») |
Vivo |
Metafiziko |
Ĉiu sukcesinta
frazado de iu penso, ĉefe se tiu estas nigra, konsolas pere de sia
universaleco. Tial ne estas malespero, kiun bonefasonita frazo ne
malpliigas iomete. |
Hector
BIANCHOTTI |
|
|
Vetas mi, ke
ĉiu homo devus, kiel oni spertas lernadojn, sperti iom da tempo la
mizeron, kaj tion en solo kaj meze de la indiferenteco de la mondo
staranta ĉirkaŭ li. |
Hector
BIANCIOTTI |
Mizero |
Homo |
Ideo patruja
ne estas malvera ideo, sed estas ideo malgrava, kaj kiu malgrava restu. |
Henri BARBUSSE |
Internacieco |
|
Mallaŭta kaj
senfina voĉo estas, kiu helpas tiujn, kiuj ne vidas, kaj ne vidos, unu
la aliajn, kaj kiu igas ilin kunaj: la
libroj; la libro, kiun oni
elektas, la preferata, kiun oni malfermas, kaj kiu vin elektas! |
Henri
BARBUSSE in “Clarté” |
Libroj |
Renkonteco |
Bagatelemo
estas ŝtale malmolega |
Henri de
MONTHERLANT |
Virinoj |
Ordinaruloj |
En tiu erao de
l’„politike konvena“ (Politically
correct), pensi jam
estas malobei. |
Henri MASSON |
Libereco |
Socio |
Tiu, kiu
kliniĝis kontraŭ formiko, ne plu bezonos kliniĝi kontraŭ leono. |
Henri MICHAUD |
Valoroj |
|
Car en ĉielo
li vidis tiom da belo kaj da inteligenteco, ke pro tio ĉies animo devus
esti kvietigita poreterne. « Ĉar forgesas ili rigardi al la ĉiel’,
li pensis. Tion oni devus lerni al la infanoj. » |
Henri TROYAT |
|
|
Simile al
multe aliuloj, kiujn mi konas, tiu viro estis timema, teruriĝanta pri
doloro je si mem, kaj turmentema al pli senfortaj estuloj. |
Henry
WILLIAMSON in „The book of the village“ |
Ordinaruloj |
Moralo |
Kun
la sekiĝinta rigiĝinta sang’ sur miaj tempioj al montet’ mi grimpis,
malbenante satananacon de la hom’, tamen sciante min fia, ĉar
tiuj ne
sciis tion, kion ili faris, sed perfidis mi senkulpulon; kaj la
larmoj- mizeraj, amaraj larmoj- nepre ne povus viŝi for de mian brovon
la sangon de eta fratulo. ( With
the dried blood stiff on my temples I climbed the hill, cursing the
satanic way of men, yet knowing myself vile, for they had not known
what they were doing, but I betrayed an innocent; and the tears- weak,
whiskey tears – would not wash from my brow the blood of a little
brother.)
{post mortigado
melon far la vilaĝanoj} |
Henry
WILLIAMSON in „The book of the village“ |
Bestoj |
Morto |
La homo
devenas el la primato. Kiu devenos el la homo ? |
Hubert
REEVES |
Homo |
Kosmo |
Mi
firme kredas, ke la ununura rimedo por ekstermi la malriĉecon, estas
per doni la povon al la malriĉuloj, ne per almozdoni al ili. Doni al
ili la povon fari decidojn, kaj estigi siajn proprajn solvojn, ia
partoprena demokratio, ia nova ekonomia modelo, pri ekonomia demokratio
kaj justa postdisdono de la nacia enspezo. |
Hugo CHAVEZ |
Politiko |
|
Oni neniam
povus kontempli Dion senpere, sen ĉeesto de ia ajn portilo (sentuma au
mensa), ĉar Dio en sia absoluta esenco sendependas je la mondoj. Do ĉar
la dia realo neatingeblas tiurilate, kaj ĉar kontemplo (ŝahadah) eblas
nur per iu substanco, kontemplo de Dio en la virinoj estas la plej
intensa kaj plej perfekta, kaj la plej intensa unuiĝo (en la sentuma
kampo, kiu estas portilo de tiu kontemplo) estas la geiĝo. |
IBN-ARABI |
Metafiziko |
Amo |
Perforto
estas lasta rimedo de senkompetenteco |
Isaac
ASIMOV |
Perforto |
|
En tiu ĉi
mondo ni paŝas sur l’tegment’ de infero, kaj rigardas florojn. |
Issa |
Vivo |
|
Mi preferas
putraĵojn anstataŭ kadavrojn, do vegetaranaĵojn antstataŭ aferojn kun vizaĝo. |
Jakvo Schram
|
Bestoj |
Vivo |
Arto de vivo
ofte konsistas en tio, ke oni ne malkaŝu intelekton antaŭ homoj |
Jan Niecisław BAUDOUIN DE COURTENAY
|
Socio |
Ordinaruloj |
Ne strebu al
konscio, ĉar ĝi venenigos vian vivon montrante, ke vi estas krimulo aŭ
ĝismorta kondamnito. |
Jan Niecisław
BAUDOUIN DE COURTENAY |
Metafiziko |
|
Ju
pli da reguloj kaj ritoj, des malpli da loko por individuaj virtoj. |
Jan Niecisław
BAUDOUIN DE COURTENAY |
Socio |
Homo |
Oni ne havas
tempon por pripensi la enigmon, ĉar oni devas akvumi la ĝardenon. Oni
enpoŝtigu la
leterojn, konsultu la kuraciston, la advokaton, la bankiston, la fajron
oni ekbruligu, l’garaĝiston vizitu, oni devas militiri, entrajniĝi. La
urĝaĵoj konstante superas la precipaĵon. La enigmo foriĝas, ĝis sveni.
Ĝi estas elpelita de la neceso kaj de la distro. |
Jean
D’ORMESSON |
Metafiziko |
|
Mi ne lokas la
stultulon, kiu finprosperis, tre super la stultulo, kiu ĉiam fiaskis. |
Jean
d’ORMESSON |
homo |
|
Mi neniam
enuis kun vortaron en la manoj. Mi neniam pentis pro ĝin intense uzi.
Ĉiuj vortaroj estas ravintaj min: ili onin liveras la tutan mondon,
ĝiajn ideojn, ĝiajn pasiojn, ĝiajn frenezaĵojn, ĝiajn ĝuojn
alfabetovice. Mondo senvortara estus malriĉigita mondo. Ĉiu plia
vortaro riĉigas nin, kaj invitas nin alfronti de la viv’ la afliktaĵojn
kaj la feliĉaĵojn kun pli da scio, pli da fido, pli da gajo. |
Jean
d’ORMESSON |
Kulturo |
|
Ne alion pli
faris scienco, ol doni al homo pli klara konsciiĝon pri l’tragika
strangeco de ĝia kondiĉo, vekante ĝin, tiel oni povus diri, al la
inkubsonĝo kie li dolore baraktas. |
Jean ROSTAND |
Kosmo |
|
Pli bone obei
konscie sianj pasiojn, ol fiigi sian
racion je ilin pravigi. |
Jean Rostand |
Vero |
|
Nenion mi
priatendis el tiuj vivuletoj, mi petis nur al ili ekzisti. |
Jean ROSTAND
„Mémoires d’un biologiste“ |
Renkonteco |
|
Nur la spirito
povas neniigi la ĥaoson de la mondo . ĝiaj elfaroj
liveras konsolon kaj ŝirmon al
vundita digno, al la porĉiame sensata sopiro de la homoj. |
Jean
ZIEGLER |
Kulturo |
|
Mi
volus, ke eblus – ĉefine de tiu-ĉi libro – estigi silenc-minuton,
petante la leginton memorumi pri miloj da infanoj, viroj kaj virinoj
ĉiukoloraj, ĉiugentaj, ĉiureligiaj, loĝantaj izolajn kabanojn, urbojn,
dezertojn, arbarojn, riverbordojn, kaj kiuj en la daŭro de tiu-ĉi
jarcento revadis liberecon. Tiuj estis
bombŝiritaj, arestitaj, turmentitaj, aŭ iumatene
« malaperis », murditaj. Ilia sango ja nutras la ŝanceliĝajn
hodiaŭajn venkojn, kaj igas forta nian esperon. |
Jean
ZIEGLER |
Nuna mondo |
|
Anstatataŭ,
ke antaŭ esti amataj, ni mltrankviliĝis pri tiu nepravigebla,
nepraviginda ĝibo tia, kia estis nia esteco, anstataŭ ol senti nin kiel
troaĵojn, ni nun sentas, ke tiu estado nia estas kunprenita, kaj
volata, kune kun ĝiaj plej malgrandaj detaloj, de absoluta libereco,
kiun ĝi samtempe kaŭzas, kaj kiun ni propramense volas per nia propra
liberpovo. Tio estas la
fundamento de la amĝojo, kiam ĝi ekzistas : nin senti ekzisti
prave. |
Jean-Paul
SARTRE |
Amo |
Metafiziko |
Alvenos la
tago, kiam la cetero de la bestaj estaĵoj povos akiri tiujn rajtojn,
kiujn neniam estis neitaj al ili se ne fare de la tiraneco. La francoj
jam malkovris, ke la haŭtkoloro ne estas kialo, pro kio homa estaĵo
estu forlasita al la kapricoj de torturanto. Iam oni povos ekagnoski,
ke la nombro de la kruroj, la vileco de la haŭto aŭ la longo de la
kokcigo estas kialoj same malsufiĉaj por forlasi sentipovajn estaĵon al
la sama destino. Kio alia devus streki la linion netraspaseblan ?
La rezonipovo aŭ eble la parolipovo ? Sed maturaj ĉevalo aŭ hundo
senkompare estas bestoj pli raciaj, kaj pli komunikivaj ol infano
unutaga, aŭ unusemajna, aŭ eĉ unu monata, eĉ konsentite ke ne tiel
estus, kio gravas, La problemo ne estas : « ĉu ili povas
rezoni ? » nek « ĉu ili povas paroli ? » sed
« ĉu ili povas suferi ? » |
Jeremy BENTHAM (tradukis ?) |
Bestoj |
Kompato |
Kaj estu
senlime vasta via kor’. (“Und
dein Herz sei endlos weit“) |
Joachim
RINGELNATZ |
Spirito |
|
Ĉiam pura restas nur larmoj Kaj la akvo de l’fontanoj. (Ewig
rein bleibt nur die Träne Und
das Wasser der Fontäne) |
Joachim
RINGELNATZ |
Larmoj |
Sufero |
Se vi estas
klera.vi estas pli libera. (“Se
é culto é mais livre“) |
Abel
PRIETO |
Kulturo |
|
En la parolo
de la okupacianto, la rezistanto ĉiam estas vortita
« teroristo ». |
Joël LABRUYERE |
Povo |
|
Post muzikado
kaj post predikaĵo restas silento, ne gravas se la prediko laŭditas kaj
la la muziko aplaŭditas, nur silento
envere finekzistas. |
Jose SARAMAGO |
|
|
Neeblas
distingi niajn du suferojn. Ne estas la homa sufero supera je unu
larmo, je unu krio, je unu sveno, ol tiu de papilio, de
bovino, de aglo aŭ de rato. Ja ne ! Tio estas la sola
afero, pri kiu mi absolute certas ! |
Jouz
ALECHKOWSKI |
Bestoj |
|
Kvietu. Ĉar ni estos enfositaj kune en tiu ĉi
tombo dum longlonga tempo, do ĉirkaŭpremu min ! |
Juan
RUFLO |
Morto |
Amo |
La momento Kuras, kiel
tombeja lacerto |
JUHASZ GYULA (tradukis
Jozafo E. Nagy) |
Tempo |
Morto |
La tagon, kiam
kompato iĝas moko, tiam Komenciĝas epoko de barbareco |
Jules MICHELET |
Kompato |
Moralo |
Ĉu nia vivo ne estas grandega obskura kaverno, en kiu ni pasas jen malrapide, palpe aŭ rampe, jen falante, jen starante? Ĉu ne konstante ni estas en mallumo kaj ni nur konjektas tion, kio estas ĉirkaŭ ni, antaŭ ni, post ni. |
Julian MODEST |
|
|
Kio do, krom
nuraj nomoj kaj festenaj paroladoj, kunigas la “realsociisman” reĝimon
kaj la marksan sociismon? |
Jurgo ALKASARO |
Politiko |
|
Homoj vivadas
en maniero tre supraĵa, ili profundigas nenion el tio, kio gravas. |
Justo GALLEGO
MARTINEZ |
|
|
La bonedukitaj
homoj ĉiam timegas je la penso troviĝi en situacioj ne kongruaj kun
tio, kion ili kredas esti ilia propra naturo. Tamen, tiaj travivaĵoj
prezentas la nuran rimedon per kiu ni povas kontaktiĝi kun la mondo.
Nova kaj neordinara sperto, ekokazanta ĝustatempe, iafoje estas tiel
fruktdona, kiel plugilo en kampo. |
K.
Butler HATHAWAY |
Spirito |
vivo |
En
ŝiaj okuloj bonkoreco konsistigis supron de ĉiaj perfektecoj, la cetero
ne pezis; ĉar ekzistas multe da ŝlosiloj por malfermi homajn korojn,
ĉiuj malsamaj. Tiel por konkeri Kit-on, sufiĉis esti leĝera,
brilsprita kaj gaja, vidi la amuzan flankon de vivo ; por Govind,
endis diri “mi apartenas je mia patrujo – ĝi estas mia patro kaj mia
patrino”, ekde tiam, li estis via sklavo; por Premala,
bonkoreco estis la ununura respondo, nenion pli ŝi postulis. |
Kamala
MARKANDAYA |
Homo |
Moralo |
ŝi
scias, ke kontraŭ tiu sufero, ĉia kuraĝigo estus maldeca, ĉia konsilo
insulta. Tio, kion ŝia amikino bezonas, tio, kion ŝi donos al ŝi, estas
sia amo. |
Kénizé
MOURAD |
Sufero |
|
Kiel
lukti? Kontrau kio?
Kontraŭ kiu? |
Kénizé
MOURAD |
|
|
Kiel
al ili klarigi ... la feliĉon dum horojn kuŝi en herbo, rigardante
ĉielon kolorŝanĝi … spiri ĝisebriiĝe freŝecon de l’vento, senti sin
esti unu kun arboj kaj folioj, kaj ke neniam oni estos sola?… |
Kénizé MURAD |
|
|
Kiel eble
pleje ne allasu vin al la suspektado ! Estas suspektoj, kiuj estas
plenformaj pekoj. |
La NOBELA
KORANO 49 ;12 |
|
Moralo |
Estas kvazaŭ
nia tempo [i
e fino de la XXa jarcento], fermita je
ĉia metafiziko, estus senkapabla kompreni, ke animoj de bona genero
estas animsinkaj pri la neperfekteco de ĉiuj aferoj kaj nepre vidas
meze de l’plezuroj nur imago de ilia estonta fino. |
Laurent
DANDRIEU |
Nuna epoko |
Metafiziko |
Ĉiu propran
saĝon posedas |
Lazaro Ludoviko ZAMENHOF |
Homo |
|
La koro scias
sian propran malĝojon, kaj en ĝia malĝojo ne partoprenas fremdulo. |
Lazaro Ludoviko ZAMENHOF |
Sufero |
|
Pecon
da viando, kiu kreiĝis, oni ne scias pro kio, oni ne scias por kio,kiu
travivas en la eterneco malpli ol plej malgranda sekundeton, baldaŭ
forputros por ĉiam, kaj dum ĉiuj venontaj senfinaj milionoj kaj
miliardoj da jaroj ĝi jam neniam plu reaperos. Por kio mi vivas, por
kio mi lernas, por kio mi laboras, por kio mi amas ? Ĉar estas ja
tiel sensenca, senvalora, tiel ridinda. |
Lazaro Ludoviko ZAMENHOF |
Morto |
|
Kaj
vent’ nekonata venas min karesi Kaj
mi volus, mondon kapti ĝin por kisi. |
Lecomte de
LISLE |
|
|
Estas
regionoj de via kompatinda kor’, kiuj ekzistas ne, kaj kien sufero
eniĝas por ke ili estiĝu |
Léon
BLOY |
Sufero |
|
ĉar
mi nudas, min forpelis homoj, Kaj
tiuj fratoj en Vi ne agnoskis min. Pro
tio, ke mi
solas, pro tio ,ke ploras mi. |
Leon
DEUBEL |
Ordinaruloj |
Socio |
Serĉi
veron kaj diri ĝin. |
Léon
TROTSKI |
Vero |
|
Venos la tempo, kiam homoj
traktos murdon de besto samkiel hodiaŭ ili traktas murdon de homo |
Léonard de
VINCI (tradukis ?) |
Vivo |
|
|
Lord ACTON |
Povo |
Socio |
ĉe tiu kuirarto
de la postaĵo, la malĉasteco estas, kiel pipro en bonan saŭco :
tio necesas, kaj tio kunligas. |
Louis-Ferdinand
CELINE |
Amoro |
|
La viv’, ĉion
ĝi malvidigas al ili, la homoj. En la membruo ili nenion aŭdi povas. |
Louis-Ferdinand
CELINE |
Vivo |
|
Lola, nun
vidu, nur simple disvagis pro feliĉo kaj optimismo tiel, kiel ĉiuj
homoj, kiuj sidas sur la bona flanko de vivo, de sano, de serureco… |
Louis-Ferdinand
CELINE |
Optimismo |
Virinoj |
Estas al
malriĉulo en ĉi tiu mondo du ĉefaj manieroj mortaĉi, ĉu pro la tuteca
indiferenteco de siaj kunhomoj dum tempo de paco, ĉu pro la hommortiga
pasio de tiuj samaj kiam venis milito. |
Louis-Ferdinand
CELINE |
Socio |
Homo |
La
homa imago estas tio, kion la naturo uzas por pluirigi, ĉe pli alta
kampo, sian kreadlaboron. |
Luigi
PIRANDELLO |
Kosmo |
|
La
militoj estas riĉuloj interbatalantaj per armeoj el malriĉuloj. |
Malcolm
DE CHAZAL |
Politiko |
|
Kiel deserton, nu ! jupon suprentiru, Urĝe ! ĉemiz’, ĉio, ke nenio restu, Kiu eble min malhelpus vidi bone Supren ĝis umbilik’ malsupren ĝispube. |
MALHERBE |
Amoro |
|
Ludo,
kiel vera kulturo, estas ne rimedo pro celo,ne utileca, sed homa agado
meminda, ĝi ‘stas la elfluo de ĝojo, lerteco kaj harmonio, . . . ĉar ni
sekrete scias nian parencecon kun vivo kaj esteco preter ĉiaj
klopodoj kaj malĝojoj de l’ĉiutagaĵo ; la persono, kiu ludas, aŭ
dancas, apenaŭ sciante kial li tion faras, partoprenas la dancon de
l’plena kreitaro. |
Maria
Boulding |
Ludo |
Metafiziko |
Kiu tro certas
pri sia vero, kreas inferon sur la tero |
Marjorie BOULTON |
|
|
Timigu
min, kaj mi obeos honte ; konvinku min, kaj mi obeos volonte. |
Marjorie BOULTON |
|
|
Akceptu
la aĵojn, kiujn la fato destinis je vi, kaj amu la homojn, kiujn fato
al vi kunligis, sed tion faru plenanime. |
Marko-Aŭrelio |
Amo |
vivo |
Mia senvaria
intenco en milito estas, savi el ĉiu batalo preskaŭ duoble pli da homoj
ol mi gvidis en ĝin. |
Mark
TWAIN (tradukis
Donald J. Harlow). |
Inteligenta humuro |
pacismo |
Ĉiu malfalsa
vivo estas renkonta |
Martin
BUBER |
Renkonteco |
|
Pasinte
adosleskon, oni povas ankoraŭ travivi ĝojojn, oni ne plu povas travivi
mensajn ebriojn. |
Max JACOB |
Infaneco |
|
Tio estas Racine
, tio estas unika. Tio kuŝas
inter aero kaj akvo, inter venteto kaj silento. Simplas
vortoj, kvietas spiron. Sed la tuta horizonto eĥas. |
Michel COURNOT
(pri Racine versoj) |
Racine |
|
Ĉar kial ne
dirus anserido tiel : ĉiuj pecoj de l’mondo estas konsiderinte pri
mi, la tero utilas min por paŝi, la suno por min lumigi. Egale tiom
povus diri gruo pro la libero de sia flugado kaj posedo tiun belan kaj
superan regionon. |
Michel de
MONTAIGNE (Eseoj ;
libro II, ĉapitro XII) |
Filozofio |
|
Ĉia ideo ĝian
efikon plenumas pere de la malakcepto, de la diskuto, de la demandado
aŭ de la neado kiun ĝi naskas. |
Michel PICARD |
Ideoj |
|
Oni malfermas
libron kaj jen venas al ni la plena eterneco kaj la tutmondo |
Michel QUINT |
Libroj |
|
Sen deziro
vidi oni ne vidas |
VINET |
Vero |
Historio |
Kaj la
raciismanoj ekklopodas konvinki la homon, ke estas motivoj por vivi kaj
ke naskiĝinti estas konsolo, kvankam estos tempo, kiam fine de
pluraj dekoj, centoj, aŭ milionoj da jarcentoj, ĉia homa konscio
malaperintos. Kaj tiuj motivoj vivi kaj labori, tio kion kelkaj nomas
humanismo, estas la miraklo de emocia kripleco. |
Miguel de
UNAMUNO |
Homo |
Morto |
De tiu amo aŭ
kompato al si mem, de tiu ega malespero pri ĉeso esti post via morto,
vi venas je sentis saman kompaton, tio estas sama amo al viaj samuloj
kaj fratuloj en samecparenceco. |
Miguel de
UNAMUNO |
Morto |
Moralo |
Ĉu mi ja vere
rekomencu paroli al vi pri la tuta elvanteco de civilizo, de scienco,
de arto, de bono, de vero, de justeco… de ĉiuj tiuj belaj konceptadoj,
se elfine de ĉio tio, post kvar tagoj aŭ post kvar milionoj da
jarcentoj – tio egalas – estas ne plu ekzistonta homa konscio por
ricevi kulturon, sciencon, arton, bonon, veron, justecon kaj ĉio
cetera ? |
Miguel de
UNAMUNO |
Morto |
|
Temas malpli
pri serĉi la alvokiĝon, kiun ĉiu kredas adapta kaj kongrua je sin mem,
ol farigi alvokiĝon el la utila loko tie, kie hazardo, aŭ fato, aŭ nia
volo metis nin. |
Miguel de
UNAMUNO |
Homo |
Vivo |
Intelekta
mondo partiĝas je du klasoj : diletantoj unuflanke, pedandoj
aliflanke. |
Miguel de
UNAMUNO |
Travivo |
|
Vi Lesbia,
demandas kiom kisojn mia koro bezonas por satiĝi ? Ho, demandu do, kiom
sabloj ardas en palma dezerto de Libio. Ho, demandu do, kiom steloj
ŝtele rigardas. Tiom kisojn bezonas kor’ freneza |
Mimo, 69 – trad K. Kalocsay en “Tutmonda Sonoro”, I, 164) |
Kareso |
Amo |
Por esti
feliĉa ĉiam infane ridu |
Morteza MIRBAGHIAN |
Feliĉo |
Infaneco |
Ĉu vi ja
scias, kion mi plej admiras en mondo ? Tio estas la senpovo de
forto je fondi ion. Estas nuraj du potencoj en la mondo : sabro
kaj spirito. En la daŭro la sabro estas ĉiame finfine venkita de la
spirito. |
Napoleono
BONAPARTE |
Civilizacio |
Historio |
La
mondo ricevis ĝiajn ĉiajn progresojn dank’al netrankvilaj, misagorditaj
homoj. Feliĉa viro ne
riskiĝas eksteriri la malnovajn limojn. |
Nathaniel
HAWTHORNE |
Homo |
|
Tiuj
saĝuloj antaŭparolis la estontecon, kiu eliris el ties buŝoj. Oni
konstatis, ke tio estis diro, kiu kuŝis en iliaj libroj. La infanoj de
aliaj personoj donitas al ili kiel heredantojn, anstataŭ siaj propraj. |
nekonata Antikva
EGIPTO |
|
|
Mi
aŭdis sentencojn de Imuthes kaj Hardefef, kiuj citiĝas
kiel proverboj, kaj daŭras pli ol ĉio ajn. |
nekonata Antikva
EGIPTO |
|
|
Deliktojn kaj
perfortaĵojn simple naskas socio malsana de malegalecoj, de mizero, de
la leĝo de l’pli forta, kaj de reĝa mono. Ili malaperos
nur kune kun tiu mem. |
nekonata Associo
„Ne al BigBrother!“ |
Politiko |
|
Majusklo
estas tipografia ĉapel-saluto. » |
nekonata |
diversaĵoj |
|
Larmplenaj-okule
mi pridemandas l’floraron; sed l’floroj sendire Ekflugas
roz-kirliĝe kaj trans la balanciloj. |
NGEU-JANG SJEU |
Vivo |
Naturo |
Mi postulis la
eternan vivon por mia kato, la eternan vivon por ni ambaŭ. |
Nicolas
BERDIAEV |
Morto |
|
Tio
rezultigas pincipojn gravajn al la monda ordo, similaj je tiuj de
Mafio, je kiuj internacia ordo havas iom pli ol hazarda memaspekteco. |
Noam
CHOMSKY |
Ordo |
Nuna epoko |
Se
la Nuremberg-Tribunalo kaj ties leĝoj estis ankoraŭ nun funkciantaj,
ĉiu postmilita usona prezidento pendumitus. |
Noam
CHOMSKY |
Politiko |
|
Ha,
ĉu ? tio estas ĝirafo, kaj mi tutan tiun tempon kredis, ke tio
estas pomujo ! Nu do, tiuj pomoj, kiujn mi tiom ŝatis?
– Estis fekbuloj, Aristido. – Fekbuloj ?! nu jes, Aristido, ĉiam
eblas, ke oni eraras, kaj la grava afero estas ami. |
NORGE |
Metafiziko |
Vivo |
Kie
ni amas kuŝas hejmo, hejmo, kiun povas forlasi niajn piedoj, sed ne
niaj koroj. |
Oliver
Wendel Holmes |
Amo |
|
Ni ĉiuj kuŝas
en la stratdefluejo, sed unuj el ni rigardas al la steloj. |
Oscar WILDE |
Homo |
|
La nuna socio
flegas maltrankviligantan kulturon de la morto. |
papo
JEAN-PAUL II |
Socio |
Estado |
Per la
rezonado oni decidu la problemojn.Nur unu vojo estas kuraĝa. |
PARMENIDE |
Vero |
Kritiko |
Varma leĝo de
la homoj : El la vinber’
ili fara vinon, El la karbo
ili faras fajron, El la kisoj
ili faras homojn. |
Paul
ELUARD |
Amo |
|
La
homo ne estas kreita por solvi siajn memkontraŭecojn, sed por travivi
ilin. |
Paul
VALERY |
Homo |
|
Ja estas tro
morto de naiva besto vidadanta Per velka
rigard’ el li la tuta sang’ fluanta |
Paul VERLAINE |
Morto |
|
Rifuzintus mi
naskiĝi je mondo, kie vorto « ĉiam », la ununura kiu povu
kontentigi postuleman koron, estas mensoga al ĉiuj vivantaj. |
Pauline Benda
alias « Madame SIMONE » |
Morto. |
|
Tiun
« Grasan Mardon » nek vi nek mi gaja estis : De l’griza
ĉiel el kiu la taglum’ fali ŝajnis Sur animoj
niaj kvazaŭ faladis cindro. |
Paul-Jean
TOULET |
Morto |
|
La historio ne
havas pordojn. Nur muroj ĉirkaŭas ĝin kaj tiuj estas dikaj je pluraj
lumjaroj. |
Peter BROWNE
|
Tempo |
|
Bedaŭrindege
multaj spertoj neniam estis priskribitaj, sed perdiĝis por ĉiam en la
forgeso eterna. |
Peter BROWNE |
Vivo |
Individuo |
Ne estas pli
bona lernejo, por vivon formi, ol senĉese vidadi la diversecon de tiom
multe da vivoj, kaj senti ĉiaman varieco en la formoj de nia homa
naturo. |
Pierre
CHARRON « De la Sagesse » Comdom 1601 |
Toleremo |
Homo |
Neniam
oni farigis el iu civitano sen, ke tiu ne devis lukti por tio. |
Pierre-Didier
X. en revuo « CQFD » n°2 |
Politiko |
|
Havi, en si,
florabundon da kreivoj, kaj senti, ke oni abortas, elstariĝo da
korsento, superbordiĝo da emocioj, kaj resti senkonsile pri kion fari
el ili, tiam oni suferegas ! |
Pierre LOTI |
Vivo |
|
Tiam, kiel
ajnmomente, mian vivon mi kapablus doni por vidi tiun dian vidaĵon, mia
vivo por nur signo el la Ĉiel’, mia vivo por simpla elmontro de
supernatureco. |
Pierre LOTI |
Metafiziko |
Malespero |
Ni havas tritikon, pomojn, sub kies pezo
kliniĝas branĉoj de pomarboj, kaj vinberojn, sukopleniĝantajn survite.
Ni havas aromajn herbojn kaj legomojn, kiujn eblas prepari surfajre; ne
estas rifuzitaj al ni lakto kaj mielo, odoranta per timiano. La tero
malavare donacas al ni siajn valoraĵojn, donante purajn manĝaĵojn kaj
invitante nin al festeno, ne ombrita de sango. |
PITAGORO (tradukis ?) |
Vegetaranismo |
plezuro |
Ĉu indas demandi kial Pitagoro rifuzis
viandon? Min pli interesas, en kia mensostato estis homo, unuafoje
tuŝinta per la lipoj sangozan karnon kaj gustuminta kadavraĵaĉon, kiaj
cirkonstancoj devigis lin surtabligi pladojn el putraj korpoj kaj nomi
manĝaĵo tion, kio antaŭ nelonge blekis, moviĝis kaj spiris... |
PLUTARĤO (tradukis
?) |
Vegetaranismo |
Ekzisto |
Per
l’haŭto ĉefe iĝis ni amantpovajn estaĵojn. |
Pr. HARLOW [ en
« La patrina dorlota sistemo ĉe la rhesus simio » HL Rheingold Eld.] |
Karesoj |
Amo |
Oni fondu
tutmondan ordon regata de la etiko kaj la saĝeco por fini la mondon el
mallumego. Tiu etiko estu absoluta kaj komuna, ke ĝi fariĝu pilieron de
dialogo inter civilizoj, kulturoj kaj religioj. |
Prezidento
Mohamad ĤATAMI |
Politiko |
|
Vian
fingron malsanan ne vidigu, ĉar ĉiu ĝin batus. |
PROVERBO
Hispana |
Socio |
Ordinaruloj |
Se la malo ne
volas vin lasi, lasu ĝin. |
proverbo
kaligrafiita far Hassan Massoudy |
Feliĉo |
|
Potenca
grandsinjoro estas Moŝto Mono |
QUEVEDO |
|
|
Oni bezonas la
citaĵojn tiel, kiel oni bezonas la stelojn ; kiel oni bezonas la
birdkantojn ; kiel oni bezonas dormi kun la aer’ el l’ĝardeno de
trans la fenestron. Por havi
komunan lokon kun la homoj. Por konsistigi
al si propran lokon. |
R. P. |
Citaĵoj ! |
|
Fakte tenas
kiel ununuraj la deprimitaj la veron, la plej profude deprimitaj. |
R. P. |
Nihilismo |
|
Inter
mamuloj oni interkomprenas sin. |
R.P. |
Besto |
Vivo |
Nur tuŝante la
korpojn oni tuŝas la animojn. |
R.P. |
Karesoj |
Renkonto |
« Ami »
nepre rimas kun « ĉiami », se ne tio ne estas ami. |
R.P. |
Amo |
|
Kial
tiu estas mi, kiu ekzistas ? |
R.P. |
Vivo |
Metafiziko |
Kaj
lando mia : cia ĉeesto. |
R.P. |
|
|
Ne
mallaŭdu la novaĵojn de l’moderneco… tiuj iĝos tiom baldaŭ pasintecon
forpasintan, kiun oni priploras. |
R.P. |
Tempo |
Historio |
Karesi
ne estas aĵon tuŝi, tio estas kiel knedi iom da animo mem. |
R.P. |
karesoj |
Renkonto |
Potenco
kaj mensogo ĉiam kunligitas |
R.P. |
Politiko |
Ordo |
Neniu
volus esti malhavigita je sia rajto suferi, ĉar tiu estas ankaŭ sia
rajto esti homo. |
Rabindranâth
TAGORE |
Sufero |
libereco |
Mi
kisis tiun mondon per miaj okuloj kaj per miaj membroj; kun sennombraj
faldoj ĝin mi enŝovis en mian
koron. |
Rabindranâth
TAGORE |
|
Renkonto |
Du solecaj
animoj renkontiĝas en mondo. Unu el tiuj animoj eligas plendadon, kaj
petegas de l’nekanato konsolon. Kaj milde la fremdula kliniĝas al ĝi
kaj flustras : “Ankaŭ mi sidas en nokto” Ĉu tio ne ja estas
konsolo? |
Rainer-Maria
RILKE |
Renkonto |
Malespero |
Se ne estus la
morto, la ceteraĵo ne estus fuŝputrinta. |
Ray
BRADBURY |
Morto |
|
« - Mi
tion scias, mi ĉion scias ». Lia patrino dummomente silentiĝinta,
ree parolis : « - Kion
vi scias, Ĝim ? – Vanas fari homojn, ili mortas. » Li diris
tion kun milda, kvieta voĉo preskaŭ trista. « Tion scii, li
aldonis, estas ĉion scii.. » |
Ray BRADBURY
in « Le carnaval des ténèbres » |
Morto |
|
Li bonege
komprenis tion, kion la vento kunportis, kien ĝi ilin kondukis, ĝis
kiaj sekretaj lokoj, kiuj neniam haviĝos plu tiun misterĉarmon dum la
pludaŭro de l’vivo. Enfunde de li, ombro ĵetiĵas triste, kiel en tombo.
ĉe tia nokto
oni ekkuru, por eskapi el malĝojo. |
Ray BRADBURY
in « Le carnaval des ténèbres » |
Infaneco |
|
Gastoj,
alvenantaj el diversaj landoj, alveturigas lingvojn, morojn, ilojn kaj
diversan armilon, kaj tiu tuta diverseco servas al la regno
kiel ornamo. Ĉar regno, en
kiu estas nur sola lingvo kaj sola moro, estas malforta kaj malfirma. |
Reĝo ISTVAN de Hungarujo XI-a jarcento |
Diverseco |
Toleremo |
Mi aŭdacas diri, ke
la tervermo, kiu amus en sia terbulo estus pli dia ol senama dio meze
siaj mondoj. |
Robert BROWNING |
Dio |
amo |
Leĝoj faritas por trudi la
malfortulojn, kaj esti preteratentitaj far la fortuloj. |
Robert KNOX |
Capitalismo |
Imperialismo |
Ĉiam Tolerado estas
tolerado je tiu, kiu pensas ne kiel vi. |
Rosa LUXEMBOURG |
Toleremo |
|
Paroli
pri si estas bonaŭgura indiko, ĝi signifas, ke tiu-ĉi, kiu rakontas
sin, rigardas la aliulojn kiel fratojn. |
ROZANOV |
Humanismo |
Renkonto |
Ne
ekzistas plezuro egale al renkontado de malnova amiko, krom eble farado
de iu nova. |
Rudyard
KIPLING |
Amikeco |
|
Alie
odoras fojno por ĉevaloj kaj enamiĝintoj. |
S.J. LEC (tradukis J.
Banacki) |
Amo |
|
Ĉu fiŝoj, kiuj
pro malgrando trafluas maŝojn de la reto, suferas pro komplekso de
malsupereco ? |
S.J. LEC (tradukis J.
Banacki) |
Socio |
Libero |
Atentu por ne
fali sub radon de ies feliĉo |
S.J. LEC (tradukis J.
Banacki) |
Feliĉo |
|
Kiam oni estas
audinta Mozartaĵon, la silento postokazanta ankoraŭ estas Mozartaĵo |
Sacha GUITRY |
Muziko |
|
Mi lernis
estimi unujn personojn pro la malbono, kiun mi aŭdis dirata pri ili far
aliaj personoj, kiuj mi ne estimis. |
Sacha GUITRY |
Ordinaruloj |
|
La virinoj
estas ĉarmaj, sed la hundoj estas tiom pli fidelaj ! |
Sacha GUITRY |
Hundoj |
|
Ĉiu socio
bezonas noblajn spiritojn, ĉar sen tiaj neniu socio poas evolui. |
Sacha SHEIN |
|
|
Mi
ĉiam anis je malplimultoj. Mi ne havas
sperton dum tuta mia vivo, eĉ unufoje, partopreni en iu ajn plimulto. |
Salman RUSHDIE |
Individuo |
|
Sendependiĝo
estas savado la memrespekton, la dignon de l’popolo, kiu efektivigas
sian liberon. Sendependiĝo estas ĉiama procezo, kiun oni konstruu
ĉiutage. |
Samuel MONCADA |
Politiko |
|
Ĉar Dio estas
senlima, ni amu ĝin senlime. Kaj ĉar ĝi preskribis nin ĝin ami tra nia
proksimulo, do nian proksimulon ni amu senlime. |
Sanktulo
Bernardo |
|
|
Se
estas homoj, kiuj esceptas kelkajn inter la kreitoj de Dio el ŝirmo de
kompato, tiam estos homoj, kiuj kondutos same kontraŭ siaj kunhomoj. |
Sanktulo
Francisko el Assisi |
Bestoj |
|
Tiu, kiu emas
al diboĉo estas kompatema kaj pardonema; tiuj, kiuj emas al pureco ne
estas tiaj. |
Sanktulo
Johano Klimako |
|
|
Mi aŭdis
ternon. Certe estas René Rateau . . . Agrablas
tiel aŭdi amikon, meze de la nokto |
Sempé (en “Marcellin Caillou”) |
Amikeco |
|
Mi ĵus
renkontis hazarde teksteron tiom simila je la ideo de kiu mia spirito
estis plena, ke mi estis pro tio efektita kaj kontentigita. Entenas tiu
kongrueco de la pensoj, principon al intima ĝojo : igas tiu la
homon necesa je la homo, ĉar ĝi igas niajn ideojn naskipovaj. |
SENANCOURT |
Citaĵoj ! |
|
Tiuj
uloj, kiuj pro komplezo al la ordo dum la okupacio trankvilanime
denuncis sian judan najbaron. |
Serĝo ELGO
|
Socio |
Ordinaruloj |
Disvolvigis en
la malproksimo vico de montegoj. Tiujn vidante ŝi spertis
senton tiom freŝan, tiom
naivan, ke ŝi kredis sin
denove dekvarjara. |
SHAN SU |
Infaneco |
Vivarto |
Virinoj havas
nek la senton nek la komprenon pri muziko, nek pri la pentraĵoj aŭ la
figuraj artoj, tio estas ĉe ili nur manieraĉoj, pretekstoj kaj
artifikoj, utiligitaj por iliaj deziro plaĉi, ili malkapablas preni
parton interesiĝintan je io ajn. |
SHOPENHAUER |
Virinoj |
|
. . . neniu
vivo, neniu tempero el iu ajn vivo povus plenumi la promesojn per kiuj
mi frenezigis mian kredeman koron. |
Simone DE
BEAUVOIR |
Feliĉo |
Vivo |
Kiu scias,
kiom da malkovroj atendas nin, pri kiu ni entute ne eĉ konceptas, egale
kiel pri la kompaso, la pulvo, aŭ la silko, antaŭ ties eltrovo ?
Tiuj neatenditaj malkovoroj entute sufiĉis por transformi la mondon,
ĝis tia grado, ke neniu imperio, neniu opiniantaro, neniu fatopotenca
stelo, ŝajnas esti rezultiginta al la homaj aferoj per pli granda
efiko, kaj oni povas diri pli granda sorĉinfluo, ol tiu, kiun elmontris
tiuj meĥanikaj elpensaĵoj. |
Sir Francis
BACON (
« Cogitata et visa.. » 1607) |
|
|
Sodomion, ne
Kanonojn ! midzadon, ne pafadon ! |
Slogano dum
manifestacio |
|
|
Agojn de
l’homoj ne priridu, ne priploru, nek malbenu, sed komprenu iliajn
kaŭzojn. (« Humanes actiones
non ridere, non lugere neque detestari sed inteligere »)
|
Spinoza |
Homo |
|
Kie ajn oni
iradas, kunportas oni la morton kun si. Tial oni tiom timas kontraŭ si
mem. Sed finfine portas vin la aliuloj; kaj restas nur por diri: des
pli bone kaj dankon. |
Stig DAGERMAN |
Morto |
Amo |
Tiu, kiu
studas naturon, sin apogante sur la principo de universala leĝeco de
kaŭzeco, se li akceptas la konserviĝo de la energio, li ne povas nei la
eblecon pri iu eterna energio ; se li akceptas ekziston kiel
malmateria fenomeno de la konscio, li do nepre konsentu pri almenaŭ la
eblo, ke ekzistas eterna aro de tiaj fenomenoj. |
Thomas
H. HUXLEY |
Kosmo |
Espero |
“Demokratio”
signifas obeadon al ordonoj el Vaŝingtono kaj allason, ke usonaj
firmaoj ekspluatu la landon. |
Trevor STEELE
|
Aktualaĵo |
Povo |
Se vi iras
for, vi estas mia amiko, se vi restas ĉi tie, vi estas mia amiko. |
tjurka
kanzono en Irano, citita far Abbas KIAROSTAMI |
Amikeco |
|
La
reheimiĝo de la Malŝparema Filo :
Oni buĉis la
grasan bovidon, kaj oni festadis. Tiutempe diris
la bovino : Nu, Nu, bona la afero ! Tiuj homoj,
kiuj sian bubon retrovas, Unue la mian
mortigas ! |
Tristan
BERNARD |
Bestoj |
|
Kontraŭ
mi staras kiu ajn estas forta, kiu ajn estas malnobla. |
Victor
HUGO |
Povo |
Moralo |
Estis de mia
viv’ la feliĉ’ : Ŝiajn okulojn
vidi al mi rigardantajn. |
Victor
HUGO |
Amo |
|
La mortintoj
estas la koroj, kiuj vin amis inttempe. |
Victor
HUGO |
Morto |
|
Certaj
aĵoj estas de homoj priplorataj, sed ankaŭ, aĵoj estas, kiuj pere de
nenio alia vere rekonitaj, pere de nenio
alia rekompensitaj iĝi povas ol pere de larmoj kaj foje eĉ per ili ne. |
Vinko Ošlak
Naskis
23/6/1947 en Slovenio |
|
|
Nedireblan
vi petas, reĝin’, renovigi doloron
|
Virgile (tradukis ?) |
|
|
Ni per sperto
bone scias ke barbareco, ĉiame latenta, plejfacile kunligiĝas kun la
kvietemo de tiuj plimultaĵoj, kiuj tiel bone scipovas kunpaki la
plejmalbonon kun la agorda trankvilo. |
Vivianne
FORRESTER |
Ordo |
Socio |
Oni klaĉas, ke
baldaŭ oni malpermesos onidirojn. |
Vladimir
Vysockij (tradukis ?) |
Humuro |
|
La unua leĝo
pri amikeco estas, ke oni devas ĝin prizorgi, la dua, ke oni estu
indulga kiam la unua estas malzorgita. |
VOLTAIRE |
Amikeco |
|
La homo devas
esti feliĉa. Sed, nu , pri
kio ? |
VOLTAIRE |
Feliĉo |
|
Enuo estas la
birdo, kiu kovas la ovon de sperto. |
Walter
BENJAMIN |
Enuo |
|
Estinta
via menso iam streĉita far iu nova
ideo, ĝi
neniam plu poste reakiros sian
antaŭan dimension. |
Oliver
Wendell HOLMES |
Penso |
|
Se
la suno estus konscia estaĵo, ĝi konjekteble pensus, ke ĝi vivas por
prilumi
mondojn ; sed ĝi pensus ankaŭ, kaj plej precipe, ke la mondoj
ekzistas,
por ke ĝi ilin prilumu, ĝuu pro ilin prilumi, kaj vivu de tio. Kaj bone
ĝi
pensus |
Miguel de
UNAMUNO |
Amo |
|
Ni vivas nur
en memkontraŭecoj, kaj pere de
memkontraŭecoj. |
Miguel de
UNAMUNO |
Homo |
|
Se
konscio estas nur, kiel diris nehomeca pensisto,
flagreto inter du eternoj da tenebro, tiam nenio estas pli abomena ol
konscio. |
Miguel de
UNAMUNO |
Morto |
|
<img src="http://perso0.free.fr/cgi-bin/wwwcount.cgi?df=r.platteau.dat&dd=hndwrt">